Asortyment produkcji

• papier czerpany (jako młyn)
• papier opakowaniowy dla branży cukrowniczej (jako fabryka)

Wykaz właścicieli

• Karol Rothenberg – koniec XVIII w.
• David (zmarły w 1847)
• żona Davida, córka Karola Rothenberga: Auguste z domu Rothenberg – od 1847
• Karl Fischer – przed 1872
• Theodor Scholz – przed 1881
• Arthur Heidicke – od 1904
• Hugo Fischer (Papierfabrik Oberweistritz) – od 1907
• hrabia Arthur von Prittwitz z Kazimierza koło Głubczyc – od 1914
• bracia Kolker z Wrocławia – od 1917
• spółka akcyjna Schlesische Papierfabrik AG – od 1921 do pocz. lat 30.

Opis

Pod koniec XVIII w. Karol Rothenberg wybudował w papierni stępę. W 1832 (lub w 1828) papiernię wybudowano od nowa po zniszczeniu. Jako młyn działała do 1847 r. W papierni z końcem XVIII w. stosowano czasochłonną metodę prasowania papieru zamiast gładzenia. W 1830 r. czerpano papier z jednej kadzi. Auguste z domu Rothenberg, wdowa po papierniku Davidzie, 16.04.1847 r. ogłosiła, iż pragnie, aby w papierni, która dotychczas miała wyłącznie napęd wodny, zainstalować kocioł parowy. W latach 50. XIX w. dla papierni w Bystrzycy Johann Scholz z Żukowa pod Głogowem wybudował maszynę papierniczą; krótko po zainstalowaniu maszynę powiększono i unowocześniono. Specjalnością fabryki w Bystrzycy stał się papier do pakowania cukru zamawiany w znacznych ilościach przez okoliczne cukrownie. Przed 1872 r. właścicielem został Karl Fischer; odtąd funkcjonowała pod nazwą Karl Fischer Papierfabrik, która używana była jeszcze w 1906 r, także za kolejnych właścicieli. W 1907 r. nazwę zmieniono na Papierfabrik Oberweistritz. Właściciel Hugo Fischer w 1913 r. zbankrutował, a z początkiem 1914 r. fabrykę przejął hrabia Arthur von Prittwitz z Kazimierza koło Głubczyc. W 1904 r. zamontowano maszynę płaskositową firmy H. Füllnera przystosowaną do produkcji gładkich papierów pakowych. W fabryce wykorzystywano także maszynę firmy Wagner & Co do produkcji cieńszych odmian papierów – inwestycja ta miała miejsce za H. Fischera. W 1914 r. wszystkie maszyny napędzane były energią wodną (80 KM) i parową (700 KM). Inwestycje z początkiem XX w. pozwoliły utrzymać się fabryce w grupie średnich papierni. Jeszcze w 1927 r. wytwarzano tu na dwóch maszynach około 10 t papieru, który sprzedawano w Niemczech i eksportowano do Wielkiej Brytanii. Zakład zakończył działalność na początku lat 30. XX w., w czasach kryzysu.