Asortyment produkcji

• papier kancelaryjny
• papier do pisania
• papier ze słomy – do 1880

Wykaz właścicieli

• Hans Helbygen – 1575
• Valentin Münch – 1601
• Heinrich Mönnich – 1635
• Christoph Elssner – 1686
• Friedrich Rumler – 1704
• Gottfried Rumler, – 1733
• Gottfried Rumler – 1769
• Gottlieb Ehrenfried Rumler – 1776
• Gottlieb Wilhelm Rumler – 1801
• Friederica Rumler (wdowa)
• Ehrenfried Schmidt
• Peter Schütz
• Samuel Gottlieb Kunicke (dzierżawca) – 1825; (właściciel) – od 1838
• Gustav Kunicke – 1852
• August Keferstein
• G. Kretschmer – przed 1883 do końca lat 90. XIX w.

Opis

Górna Papiernia powstała w 1575 r. w dobrach Schaffgotschów. Papiernik Jan Helbig w 1575 r. własnym kosztem przerobił na młyn papierniczy budynek zakupiony od Jana Schaffgotscha. Później obiekt przeszedł w ręce rodziny Münch. W latach 70. XVI w. papiernia płaciła czynsz w papierze w wysokości 2–5 ryz rocznie, w 1686 r. było to już 15 ryz papieru rocznie – połowę stanowił papier kancelaryjny, a połowę papier do pisania. Wzmiankowana w 1605 r. w urbarzach gryfowskich. Z początkiem XVII w. właścicielem tej papierni był chłop, poddany Schaffgotschów. Papiernikowi z Górnej Papierni przysługiwało prawo pierwszeństwa w zbieraniu szmat w dobrach Schaffgotschów już w drugiej połowie XVI w. W 1635 r. wartość papierni wynosiła 3,6 tys. talarów śląskich. Po wojnie trzydziestoletniej jej działalność być może ustała – brak wiadomości. Wzmiankowana ponownie w 1686 r., przy czym z informacji wynika, że działała ponownie już długo przed tą datą. W XVIII w., gdy właścicielem był Gotfryd Rumler, otrzymał on nagrodę w wysokości 500 talarów za swoją działalność. W 1825 r. zatrudniała 6–10 zbieraczy szmat. Po 1825 r. dysponowała 24 stęporami, zapewne należącymi do 5–6 stęp. W XIX w. używała też holendra. W latach 1830 i 1845 wymieniana jest jedna kadź w eksploatacji. Papiernia uległa spaleniu w 1856 r., po odbudowie wprowadzono maszynową produkcję. Od 1860 r. wprowadzono produkcję papieru ze słomy (spółka Kunicke & Keferstein). Przed 1872 właścicielem był G.A Kunicke, a przed 1883 r. zarządzał nią G. Kretschmer. U schyłku XIX w. fabryka G. Kretschmera została zlikwidowana. Do produkcji wykorzystywano trzy maszyny papiernicze.

Znaki wodne

Filigrany z popiersiem władcy, 1810 i 1836