Wykaz właścicieli

• Martin Lehmann – dzierżawca do 1759
• Peter Martin Lehmann – dzierżawca 1759–1777
• Georg Sebastian Six (z Rothenburga) – dzierżawca 1777–1781
• Friedrich Wilhelm Golmer – dzierżawca 1781–1789
• Johann Emanuel Heyn – właściciel do 1792
• George Heinrich Laube – dzierżawca 1795–1798
• Johann Michael Burau – dzierżawca 1802
• Hawig – dzierżawca 1790–1799
• Jakob Heinrich Habicht – dzierżawca 1803–1835
• Karl Friedr. August Teichgräber – właściciel 1819–1862

Opis

Żukowo od XIII w. było siedzibą klasztoru norbertanek, które około 1600 r. (być może nawet w pierwszej połowie XVI w.) uruchomiły papiernię przy rzece Słupinie (Słupnicy). Ulokowana była na gruntach Kartuzów (stąd błędna informacja pojawiająca się w literaturze, że w Kartuzach była papiernia). Kroniki klasztoru niestety zaginęły, więc brakuje informacji o początkach funkcjonowania papierni żukowskiej. Po pierwszym rozbiorze Polski papiernia przypadła zaborcy pruskiemu. Dzierżawca Peter Martin Lehmann płacił za jej użytkowanie 158 talarów czynszu rocznie. W 1777 r. zatrudniał trzech pracowników najemnych. Po śmierci Lehmanna młyn przejęła jego żona, ale nie była w stanie prowadzić papierni ze względów finansowych. Zaległy czynsz w kwocie 180 talarów zapłacił za nią papiernik Georg Six. Dług ciążący na wdowie umorzono, a zapasy papieru po Lehmannie sprzedano za 30 talarów.

Według spisu inwentarza z 1774 r. papiernia była wybudowana z cegły w konstrukcji ryglowej, a budynek był kryty dachówką. Ostatni z dzierżawców Teichgräber (Tuchgräber) zmodernizował papiernię i zamontował kocioł parowy, przerabiając ją na fabrykę.

Papiernia posiadała jedną kadź.

Znaki wodne

Papiernia produkowała papier z Piękną Madonną i napisem „S. Maria” oraz znakiem pomocniczym Zukau i gmerkiem papiernika Lehmanna. Na papierach żukowskich występują także: trąbka myśliwska na tarczy, godło Prus i herb miasta Gdańska.